top of page

Een kijkje in de Yunnanese keuken

Foto van schrijver: emmadethouarsemmadethouars


Vandaag weer een keer een achtergrondblog over een keuken die me helemaal te pakken heeft: de Yunnanese. Ik ben hier al een paar weken dus heb er natuurlijk al het een en ander over laten vallen, maar ik dacht ik zet het nu allemaal even voor jullie op een rijtje. Ik had hoge verwachtingen, iedereen zei namelijk al dat het eten in Yunnan fantastisch was, ook alle Chinese mensen die ik tegenkwam. Maar het is nog lekkerder dan ik dacht. Ik had me van tevoren ingelezen en natuurlijk, je kent me, obsessief YouTube-videos gekeken. Maar toch ben ik zo vaak totaal verrast en blown away. Ik zet even al m'n bevindingen onder elkaar en mocht je zelf ooit naar Yunnan willen, op het einde tip ik mij favo plekken.


Aardappel

Een van de dingen die niemand me verteld had, was dat ze hier ster zijn in alles aardappel. Mijn Chinese juf in Chengdu kwam uit Xishuangbanna en nam een keer voor de lunch een typisch Yunnanese aardappelsalade mee. Ik wist niet wat ik meemaakte. De aardappels waren heel zacht en romig, maar de 'puree' nog vrij chunky met ook stukken aardappel erin. Perfect zout en fris waardoor ik niet kon stoppen met eten. In de meeste restaurants hier staat wel een soortgelijke aardappelpuree op de kaart, maar daar stopt het niet. Sommige restaurants hebben een hele aardappelsectie! Gefrituurde aardappels in spicy beslag, ribbelfrietjes in fris-pittige dressing en een andere favoriet: enorme rösti met een chilivlokkenmengsel om in te dippen.


Die chilivlokken krijg je hier trouwens overal bij, om tofu in te dippen of groente, ik ga het thuis voor jullie namaken. O en als klapper op de vuurpijl hebben we in Kunming all you can eat aardappel met sausjes gegeten. De aardappels komen van de barbecue en zijn perfect kruimig en zacht, maar nog wel met een beetje bite. Binnen staan miljoen sausjes die je op je aardappel kan eten. Echt, hoe verzin je zo iets fantastisch? Als je meer trek hebt, krijg je meer aardappels. En dat alles voor 1 euro per persoon.


Zuid-oost Azië

Wat Yunnan zo bijzonder maakt is dat het grenst aan Vietnam, Laos en Myanmar. O ja en Thailand is ook vlakbij. Dat zorgt voor heel veel frisse smaken die je misschien wel herkent uit Thailand. Zo staan er in Dali heel veel stalletjes waar ze een gerecht klaarmaken in een grote vijzel zoals een Thaise papayasalade, de smaken en ingrediënten zijn net anders maar de techniek is hetzelfde. Ook is het resultaat een frisse salade met vissaus en ingrediënten die je zelf uitkiest. Wij hadden gekookte garnalen, maar je kunt het ook bestellen met alleen komkommer of kippenvoeten.


In Xishuangbanna en Pu'er heb je veel gerechten op basis van kikkererwten. Van een soort blokjes (die in Myanmar 'shan tofu' heten) tot een lobbige maar vloeibare 'soep' met noedels erin en ingemaakte groente erop. Allebei idioot lekker. De ligging zorgt er ook voor dat het fruit hier echt fantastisch is. Ik kocht hier gisteren midden in de winter de meest zoete aardbeien ever en er zijn overal enorme fruitwinkels. Fantastisch.


Iets anders wat me totaal van m'n sokken heeft geblazen is de kleefrijst met goodies, ook wel bekend als een Dai feast. Je ziet dit vooral in Xishuangbanna overal, maar ook wel op andere plekken. Je krijgt verschillende kleuren kleefrijst en allemaal kleine gerechtjes en sauzen ernaast die je met je handen tot lekkere hapjes knijpt. Alles is lekker pittig, kruidig en fris. Als je iets op de kaart ziet staan met citroengras eromheen: bestellen. Dit was elke keer het allerlekkerst.


Ham, kaas en paddenstoelen

Yunnan staat bekend om drie ingrediënten: gedroogde ham, kaas, en paddenstoelen. Fun fact: veel gedroogde porcini die je in Nederland koopt, komen uit Yunnan. Blondie in China heeft drie videos over deze ingrediënten die heel leuk zijn om te kijken. De ham is proscuitto-achtig en kun je rauw eten, maar wordt ook veel gebruikt als smaakmaker in gerechten. Zo vind je dikwijls een stukje ham in je tofu en de gebakken rijst met ham is hier waanzinnig. Ook wordt hier een soort haloumi-achtige kaas gemaakt. Wij waren niet superfan, maar de gegrilde kaas op een stokje met zoete siroop erop is absoluut het proeven waard. En klein, dus niet zonde van je maagruimte.


Een van de meest memorabele maaltijden hier was de mushroom hotpot. Dit kun je door de hele provincie eten, maar wij deden het in Dali. De bouillon is op basis van kip en daar doe je een hele hoop wilde paddenstoelen in. Dat laat je 15 minuten koken (anders heb je kans op vergiftiging) en dan heb je de meest goddellijke bouillon ooit. De paddenstoelen zijn super bijzonder van smaak, je eet soorten waar je nog nooit van hebt gehoord en je kan ook nog noedels, groente en vlees in de bouillon doen. Omdat de kwaliteit van de paddenstoelen zo insane is, krijg je echt een heel simpele maar crazy lekkere bouillon die heel sterk naar paddenstoelen smaakt maar ook fris is.


Rijst

Een ander fantatsisch gegeven is dat alles hier op rijstbasis is. Grofweg kun je China verdelen in Noord en Zuid en kun je zeggen dat in het noorden meer op tarwebasis wordt gegeten en in het zuiden meer op rijstbasis. Ik heb hier en daar ook wel een verdwaalde tarwenoedel gezien en in het noorden heb je ook wel rijst, maar het valt hier wel op dat ze creatief zijn met mijn favoriete graan. Als ontbijt eet iedereen hier ongeveer rijstnoedelsoep met hele dunne rijstnoedels. Als je hotelontbijt krijgt, is het bijna altijd het zelfde soort kommetje soep. Heerlijk.


Een andere favoriet is erkuai, een soort rice cake maar veel meer zacht en chewy dan bijvoorbeeld Koreaanse tteokbokki. Een populair ontbijt is hier gegrilde erkuai waarbij een grote ronde rice cake wordt gegrild en gevuld met aardappelsliertjes, ingemaakte groente en vulling naar keuze (bijvoorbeeld een ei of youtiao). Een van de meest perfecte ontbijten die ik ooit at. Knapperig, fris, pittig, beetje zoet, hmmmm. We aten erkuai ook in platte plakjes gewokt met sojasaus en veel kool, maar ook in dunne repen gesneden waardoor het een noedel was.

Tofu

Wat mijn intense research voorafgaand aan deze trip me niet vertelde, was dat Yunnan een absolute tofuhemel is. In Jianshui (hierover later meer) wordt de allerlekkerste tofu gemaakt. Dat wisten we al, daarom gingen we erheen, maar deze tofu wordt ongeveer door de hele provincie verkocht. De tofu is door speciaal water ontzettend smaakvol en romig, de binnenkant is echt een soort custard, ik heb nog nooit zoiets geproefd. In heel Yunnan zie je veel tofu op de barbecue. Er is hier ook een speciale stinky tofu, de eerste in m'n leven die ik niet zo lekker vind. Deze wordt namelijk niet gefrituurd maar blijft zacht en smaakt door de fermentatie enorm kazig, bijna blauwe kaas. Heel anders dan de gefrituurde variant waar ik verliefd op ben (die heb je hier gelukkig ook).


Thee en koffie

Waar je ook bent in Yunnan, een theewinkel is nooit ver weg. De kwaliteit van thee is hier helemaal knetter. De stad Pu'er staat bekend om de allerbeste thee, die wordt verkocht in schijven varierend van 10 euro tot 1000 euro. De theewinkels zijn hier echt zo prachtig en als je iets wil kopen, kan je altijd eerst proeven. Trek hier wel minstens een halfuur voor uit, wij kwamen elke keer moeilijk weg, ook al hadden we al aangegeven de thee te willen kopen. Je hebt ook genoeg leuke theehuizen waar je gewoon kan zitten en thee drinken, zonder met een schijf naar huis te gaan. Tip: neem ook altijd de zakjes gratis thee van de hotelkamer mee. Dit is supergoede kwaliteit en als je het meeneemt vullen ze het de volgende dag weer aan en heb je heel veel gratis thee.


Yunnan heeft zich inmiddels ook ontpopt tot ware koffieprovincie. Je hebt hier, net als in de rest van China, enorm veel hippe en prachtige koffietenten. Veel daarvan midden in de prachtige natuur met de mooiste uitzichten. De kwaliteit van bonen is hier ook heel goed, dus mocht je van koffie houden neem dan zeker een zakje mee naar huis.


Naar Yunnan?

Ik vind het zo leuk dat ik veel berichten krijg van mensen die door mijn content naar China willen. Mocht jij één van die mensen zijn, sla dan Yunnan vooral niet over. De standaard plekken die mensen vaak bezoeken zijn: Kunming (de hoofdstad), Dali, Lijiang en Shangri-La. Deze liggen allemaal in het noorden van de provincie, in het zuiden ligt Xishuangbanna, een populaire bestemming voor mensen die meer tijd hebben en niet alleen het noorden willen zien. Ik ben ook nog naar Shaxi, Jianshui, Pu'er en Puzhehei geweest en ik zal je nu mijn favo's en minst favo's vertellen. Kunming is zeker leuk voor een paar dagen (alleen al voor de all you can eat aardappel). Dali is heel ontspannen en heeft de perfecte mix tussen chill vibes, een paar hipster cafés, veel lokaal eten, husstle en bussle maar wel rustig.


Shangri-La is heel bijzonder om mee te maken, maar ik zou hier zelf niet lang blijven. De aincient town is vrij klein en heb je in één dag gezien. Dan kan je nog een middag in een café met mooi uitzicht gaan zitten en dan ben je er wel. Lijiang vonden wij verschrikkelijk omdat het bizar toeristisch is. Kennelijk heb je aan de randen wel mooie natuur en is het iets rustiger, maar die rust kun je ook vinden in Shaxi of Jianshui. Als je de Jade Snow Mountain wil bezoeken raad ik wel aan om dat vanuit Lijiang te doen. Shaxi wordt vaak overgeslagen omdat het geen treinstation heeft, maar het is precies tussen Lijiang en Dali in en is elke keer een autorit van 1,5 uur waar je zo'n 30 euro voor kwijt bent. Het is superrustig en je kan er heel weinig doen, behalve lekker eten, een beetje wandelen en lekkere koffie drinken. Je komt hier instant tot rust.


Mijn hoogtepunt was absoluut Jianshui omdat dit dus een tofu town is. Je kan hier een put bezoeken waar het lekkerste water voor tofu vandaan komt, daarnaast is een tofufabriek en daarboven kun je verse tofu eten. Ik moest hier bijna huilen van geluk ik werd gewoon echt helemaal crazy. Verder is dit ook een heel lekker rustig stadje met veel lekker eten. Het is wel iets moeilijker te bereiken, je moet overstappen met de trein, waar je ook vandaan komt. Dat moet je er voor over hebben, maar voor mij was het het echt waard.


Ik schrijf deze mail nu vanuit Puzhehei, ook nogal een uithoek. Puzhehei staat bekend om prachtige karstlandschappen (een beetje zoals Yangshou of Vietnam, maar dan nog mooier). In de zomer is het hier supertoeristisch omdat je dan hier van die mooie lotusbloemen op het water hebt. Nu, hartje winter, is het echter een absolute ghost town. Het is alsnog prachtig, maar er zijn een soort drie restaurants open en één koffietent. Ik liep gisteren door een gedeelte wat normaal juist heel toeristisch is, en daar zijn alle straatstalletjes opgedoekt en stoffig. Heel surrealistisch. Ik vind het heerlijk hier, want ik wilde juist even na alle drukte helemaal niks. Ik zit elke dag in dezelfde koffietent en bestel met de lunch genoeg eten dat ik restjes hoef zodat ik 's avonds niet meer naar buiten hoef. Ik lees alleen maar boekjes. Ik zou deze plek absoluut tippen, maar deze verlaten vibe is misschien niet voor iedereen weggelegd dus houd rekening met het seizoen.


Xishuangbanna vond ik ook een fantastische ervaring. Daar is het ook vrij toeristisch, dus ik raad aan om een beetje buiten dat toeristische centrum te gaan zitten. Je kunt hier heel goed Birmees eten, maar ook Laotiaans en Dai. Dai is afgeleid van Thai, heb ik begrepen, maar soms staan juist Laotiaanse en Dai dingen samen op één menu. Het is hier zo een intressante mengelmoes dat ik zeker aanraad hier een paar dagen te blijven. En het is er ook nog eens altijd lekker weer. Als jullie andere China-vragen hebben kunnen jullie natuurlijk altijd mailen hè. Love jullie!

15 weergaven0 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven

Comments


© 2021 ontwerp door Jasper Gottlieb.
Foto logo door Sophia van den Hoek | Studio Unfolded

bottom of page